"ေမာင္ မနဲ႔ မင္းေကာင္မေလး ဘယ္သူ႔ကို ပိုခ်စ္တုန္း ေျပာ"
စိတ္လိုလက္ရရွိသည့္အခါ မ က ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေမာင္ဟု တစ္လံုးတည္းေခၚတတ္သည္။ အထူးသျဖင္႔ ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိသည့္အခါ ယခုလို ၾကာမူပါပါ မၾကာမၾကာ ေမးတတ္သည္။ မ ၏ အေမးမွာ မေရရာမႈမပါ။ အားငယ္မႈ နတၳိ။ ယံုၾကည္မႈ အျပည့္ရွိသည့္ ပံုမ်ဳိး။
ကၽြန္ေတာ္က မ အေမးကို ႏႈတ္ျဖင္႔ေျဖေလ႔မရွိပါ။ ဤေမးခြန္းမ်ဳိးကို မည္သုိ႔ေျဖအပ္သည္ကို ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္းစြာသိပါသည္။ မ ကကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ အရာရာျဖစ္သည္။ မ သည္ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေလာင္ျမိဳက္မႈေပးေသာ စြမ္းအင္ျဖစ္သလို၊ မ သည္ ကၽြန္ေတာ္႔အား ေအးခ်မ္းမႈေပးေသာ အျငိမ္းဓါတ္လည္းျဖစ္သည္။ ေရစက္စက္ကိုယ္ကို အေမြးပြ တဘက္ျဖင္႔ ခပ္ဖြဖြပတ္ရင္း ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွ ဟန္ပါပါ ထြက္လာတတ္ေသာ မသည္ ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ စြမ္းအင္တစ္မ်ဳိးျဖစ္သလို၊ အိပ္ရာတစ္ခုကို အတူမွ်သံုးရင္း အခ်စ္လႈိင္းတံပိုးေတြၾကား တက္ကုန္ဖြင္႔၊ ေျခပစ္လက္ပစ္က်ေသာ ညမ်ားမွာ အတူတူ ေသာင္ကမ္းေရာက္ေတာ႔ ယဲ႔ယဲ႔ေလးျပံဳးျပေသာ မ မ်က္ႏွာက ကၽြန္ေတာ္႔ကို အျငိမ္းဓါတ္ေပးျပီးေၾကာင္း သေကၤတျဖစ္သည္။
မ ႏွင္႔ ပတ္သက္မိျပီးကတည္းက အီစီကလီ၊ အတည္အၾကည္ မည့္သည့္ရည္းစားကိုမွ ကၽြန္ေတာ္ သြားမေတြ႔ျဖစ္ေတာ႔ပါ။ ထို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္႔ကို သစၥာရွိသူဟု ဆိုအပ္သည္လည္း မထင္မိ။ သိဝိမင္းသည္ ဥမၼဒႏၲီကို ျမင္ျပီးရူးသကဲ႔သို႔၊ နတ္သုဒၶါစားမိေသာ မင္းသား လ႔ူျပည္က အစာေတြကို ခံတြင္းမလႈိက္ေတာ႔ သလိုမ်ဳိး၊ ကၽြန္ေတာ္သည္ မ မွလႊဲ၍ အျခားကို မႏွစ္သက္ႏိုင္ ေသာေၾကာင္႔သာ ျဖစ္သည္။ မသည္ ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ ခႏၶာေဗဒ လိုအပ္ခ်က္တစ္ခုျဖစ္သလို၊ မ သည္ ကၽြန္ေတာ္႔ ဆႏၵလိႈင္းၾကမ္းမ်ား ကြန္းခုိရာ ေသာင္ကမ္းတစ္ခု။ မ မွာ ႏွစ္သိမ္႔တတ္ေသာ ႏူးညံ့မႈတစ္ခု ရွိသည္။
-------
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ျပန္ေတြ႔ေတာ႔ အႏွင္းေျပာတာ သိပ္ေပ်ာ္တာပဲတဲ႔။ အဲဒီတုန္းက စစ္ကိုင္းတံတား အေနာက္ဘက္ျခမ္းက ေလညႇင္းခံေနရာေလးမွာ။ အကို႔ အရင္ရည္းစားနဲ႔ ျပတ္သြားျပီလားဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းညိတ္မိသည္။ အႏွင္းကို ဘာလို႔လာေတြ႔တာတုန္းဆိုေတာ႔ သတိရလို႔ေပါ႔ ဟုျပန္ေျဖမိသည္။ ဧရာဝတီျမစ္ျပင္ကို ျဖတ္တိုက္လာေသာ ေလသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွ ခပ္သုတ္သုတ္ေလးျဖတ္တိုးသည္။ အႏွင္းက ထိုေလကို မရႈစိမ္႔ေလဟန္ျဖင္႔ ကၽြန္ေတာ္႔ဘက္ကို တိုးကပ္လိုက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔လက္က သူ႔ခါးေပၚေရာက္ျပီး၊ သူ႔ဆံပင္ေလး ကၽြန္ေတာ္ င႔ံုနမ္းမိတာ သတိရသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ရည္းစားျဖစ္ဖို႔ ခ်စ္တယ္ဆိုေသာ သမားရိုးက် စကားမလိုပါ။ အရင္ရည္းစားႏွင္႔ ျပတ္သြားျပီဟူေသာ ကၽြန္ေတာ္႔ စကားက အႏွင္းအတြက္ သိကၡာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လက္ရွိ မ ႏွင္႔ တြဲေနပါသည္ဟူေသာ အျဖစ္ကမူ မေမွ်ာ္လင္႔ဘဲ ကၽြန္ေတာ္၏ ဝွက္ဖဲတစ္ခု ျဖစ္ေနခဲ႔သည္။ ကၽြန္ေတာ္႔ဘက္က သစၥာတရားအျဖစ္ ယခုလို လိမ္ကြယ္ေျပာရန္ တမင္ မရည္ရြယ္ေၾကာင္းႏွင္႔ ထိုအခ်ိန္ အႏွင္းဆံပင္ႏွင္႔ ကိုယ္နံ႔သင္းသင္းေလး၏ ဖ်ားေယာင္းမႈကို တပ္မက္ခဲ႔မိေၾကာင္း ဘယ္အခ်ိန္မဆို ဝန္ခံရန္ အသင္႔ရွိပါသည္။
အႏွင္းက "အကို႔ကို တစ္သက္လံုး ဒီလိုပဲ ဖက္ထားခ်င္တယ္" တဲ႔။ အႏွင္းကို သိပ္ခ်စ္တာပဲ ဆိုေတာ႔၊ အကိ႔ု ကိုလည္း ခ်စ္ေနတာ ၾကာေပါ႔တဲ႔။ သူလိမ္မေျပာေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ယံုပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အႏွင္းေတြ႔ၾကတိုင္း ေတာင္ေပၚဘုရားမွာ တရုတ္စကားနံ႔ေလးေတြ သင္းလို႔။
--------
မ က ကၽြန္ေတာ္႔ကို "ေမာင္က အိပ္ရာထဲမွာ က်ားပဲ" တဲ႔။ "ဂါး" ဆို ကၽြန္ေတာ္က လူသားစားလိုဟန္ အမူအယာလုပ္ေတာ႔၊ အဟုတ္ပဲ ကိုက္လုိက္ေတာ႔မွာ ေၾကာက္ဟန္ျပဳျပီး မ က ကၽြန္ေတာ္႔ကို တြန္းလႊတ္သည္။ ျငိမ္႔ျငိမ္႔ေလး ေမ်ာမလား၊ ၾကမ္းၾကမ္းေလး စီးမလား အခ်စ္အာဏဝါေၾကာမွာ ေလေအးစက္နံ႔ေလး သင္းလို႔။
မ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ၾကားမွာ ျခားထားအပ္ေသာအရာမရွိ၊ ပကတိနားလည္မႈေတြရွိခဲ႔သည္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အႏွင္းအေၾကာင္း မ ကိုဖြင္႔ေျပာျပီးေနာက္ပိုင္း မ ကအခုလို ခဏခဏ ေမးတတ္သည္။
"ေမာင္ မနဲ႔ မင္းေကာင္မေလး ဘယ္သူ႔ကို ပိုခ်စ္တုန္း ေျပာစမ္း" တဲ႔။
တစ္ခါတေလေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔စိတ္ထဲ သိပ္ခံစားရသည္။ မ က ကၽြန္ေတာ္အခ်စ္ကို မယံုဘူးလား။
"မ မ်က္လံုးတစ္ဖက္ မွိတ္ထားေပး"
"ဘာလို႔တုန္းေမာင္ရဲ႕"
"မွိတ္ပါဆို"
"အင္း"
"ေမာင္႔ကို ျမင္ရလား"
"ဒီဘက္ မ်က္လံုးက ဖြင္႔ထားတာပဲဟာ ျမင္တာေပါ႔ေမာင္ရဲ႕"
"အဲဒါဆို အဲဒီဘက္ မ်က္လံုးမွိတ္၊ ဟိုဘက္မ်က္လံုး ျပန္ဖြင္႔၊ ျမင္ရလား ေမာင္႔ကို ေျပာ"
"ျမင္ရတာပဲေလ ေမာင္ရဲ႕"
"ဒါဆုိ မ ကို ေမာင္ေမးမယ္"
"အင္း"
"မ ဘယ္ဘက္မ်က္လံုးနဲ႔ ညာဘက္မ်က္လံုး မွာ ဘယ္ဘက္က ပိုၾကည့္ေကာင္းျပီး၊ ဘယ္ဘက္က ပိုသန္တုန္း"
"အို႔ ေမာင္ကလည္း မ်က္လံုးပါဆို၊ လက္လို ဘယ္သန္ညာသန္ ဘယ္ရွိမတုန္း၊ ႏွစ္ဘက္လံုး အတူတူ ျမင္တာေပါ႔လို႔"
"မ ေရာ အႏွင္းပါ ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ေတာ႔ မ်က္လံုးေတြလုိပဲ မရဲ႕။ မ်က္လံုးမွာ ဘယ္သန္၊ ညာသန္ မရွိသလို၊ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ ဘယ္သူ႔ကို ပိုခ်စ္တယ္ဆိုတာ မရွိဘူး၊ ဘယ္တစ္ေယာက္ကို အဆံုးရံႈးခံႏိုင္တုန္းလို႔ ေမးရင္လည္း ကိုယ္႔ခႏၶာကိုယ္မွာ ဘယ္မ်က္လံုးကို အလုိမရွိဘူးတုန္းလို႔ ေမးတာကို ေျဖရမလိုပဲ၊ အဲဒါေၾကာင္႔ ေမာင္႔ကို ခ်စ္ရင္ အဲဒါမ်ဳိး မေမးပါနဲ႔လား၊ တစ္ေယာက္ေယာက္မရွိတဲ႔ဘဝမွာ ေမာင္ဟာ တစ္ဖက္လပ္ၾကီးလို ျဖစ္ေနမွာပဲ၊ ေမာင္က မကို ခ်စ္ပါတယ္၊ မ က ေမာင္႔မ်က္လံုးေလ၊ မ မရွိရင္ ေမာင္႔ဘဝ မျပည့္စံုႏိုင္ဘူးေပါ႔"
"က်ားေပါက္ကေလးဟာ စကားလည္း သိပ္တတ္တာပဲ" တဲ႔။ မ က ကၽြန္ေတာ္႔ကို တင္းတင္းဖက္ရင္း ေျပာတာေလ။
--------
ခံစားခ်က္ရွိေတာ႔ စကားဆိုတာ အလိုလုိထြက္လာတာပါပဲ မရယ္။ ဒါေပမယ္႔ အႏွင္းကေတာ႔ ငယ္တယ္ေလ။ ငယ္တာမွ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ခ်စ္တာကလြဲရင္ ဘာမွ နားမလည္ေလာက္ေအာင္ ငယ္တာကလား။ ကေလးေလးကို တစ္ခုခု ဖံုးကြယ္ထားရတာ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မလံုခဲ႔ဘူးေပါ႔။ မ ေလာက္႔ အႏွင္းမွာ ရင္႔က်က္မႈမရွိသလို၊ တကယ္လို႔ အေျခအေနကို အရင္းအတိုင္း အႏွင္းသိသြားတဲ႔အခါ မ ေလာက္ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ လက္ခံတတ္ပါမလား၊ ေလာဘၾကီးတယ္ပဲ ဆိုဆို စိုးရိမ္စြာ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိသည္။
အႏွင္းရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ ရယ္၊ မ ရယ္ သံုးေယာက္ေတြ႔ၾကမယ္႔ေန႔က မ ရဲ႕ နားလည္ႏိုင္မႈကို ကၽြန္ေတာ္႔ ႏွလံုးသားမွာ အခုထိ သတိရေနတုန္း။ အႏွင္းက ကၽြန္ေတာ္႔ဆီ ဆိုင္ကယ္ႏွင္႔လာသည္။ မ ကေတာ႔ သူစီးေနက် ကားနဲ႔ေပါ႔။ တစ္ေနရာရာကို သြားဖို႔ဆို အႏွင္းကေတာ႔ မ ကားေပၚ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ တက္လိုက္မွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ဒါဆို….။
"ေမာင္ ဆိုင္ကယ္ေမာင္းေပးခဲ႔ေလ၊ လမ္းမွာ ကားရႈပ္တယ္"
မလို မိန္းမမ်ဳိးႏွင္႔ ခ်စ္ခဲ႔မိေသာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ တစ္ခ်ိန္က ကံအေကာင္းဆံုး လူသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ႔ဖူးပါသည္။
"အကို႔ကို သိပ္ခ်စ္ခဲ႔တာပဲ၊ လက္ထပ္မယ္ဆို ဘာျဖစ္ျဖစ္ အႏွင္းက ခ်က္ခ်င္းအကို႔ဆီ လိုက္လာမယ္ေတာင္ စိတ္ကူးခဲ႔တာ"
"အႏွင္းမွားတာပါ၊ အႏွင္းက အကို႔အေၾကာင္းကို ေသခ်ာမွ မေမးဘဲနဲ႔ ….."
အႏွင္းစကားေတြကို လက္ခံေဆြးေႏြးဖို႔ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ စကားလံုးမရွိပါ။ အႏွင္းကို လက္ခံလာေအာင္လည္း ကၽြန္ေတာ္ ေျပာမျပတတ္ပါ။ အႏွင္းမ်က္ရည္က်လွ်င္ ကၽြန္ေတာ္႔စကားေတြ ဆြံ႔သြားတတ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္က အႏွင္းကိုေပ်ာ္ေအာင္ပဲ ထားခ်င္တာေလ။ အႏွင္းကို ကၽြန္ေတာ္ သိပ္ခ်စ္တာေပါ႔။
တစ္ရက္ေတာ႔ အႏွင္းက ကၽြန္ေတာ္႔ကို မခ်စ္ေတာ႔ဘူးတဲ႔။ သူေျပာတာကို ကၽြန္ေတာ္မယံုေပမယ္႔ အႏွင္းက ကၽြန္ေတာ္႔ကို အေတြ႔မခံေတာ႔ပါ။
မ က ကၽြန္ေတာ္႔ကို ဒီည ေနာက္ဆံုးလို႔ မွတ္ရေအာင္ ေမာင္ရယ္တဲ႔။ ကေလးမေလးက ေမာင္႔ကို သိပ္ခ်စ္တာဆိုပဲ။ ကၽြန္ေတာ္က မ ကို တစ္ခါဖူးမွ မေခ်ာ႔ဖူးေတာ႔ အဲသည္အခ်ိန္ မ ေက်နပ္ေအာင္ ဘာေျပာရမွန္းမသိ။ ဒါဆို မ ကလည္း ကၽြန္ေတာ္႔ကို မခ်စ္ေတာ႔ဘူးလား ဆိုေတာ႔ မ်က္ရည္ေတြၾကားမွာ မ က ျပံဳးလို႔။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ အခုဆို အခ်စ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔ မ်က္စိေတြ စံုးလံုးကန္းသြားေပါ႔။ မ နဲ႔ အႏွင္းမွ မဟုတ္တဲ႔ ပတ္သက္မႈမ်ဳးိေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ေတြ ေကာင္းေကာင္းေပ်ာ္ဝင္လို႔ မရ။
တစ္ခါတေလ သိပ္လွတဲ႔ ေကာင္မေလးေတြ ေတြ႔တဲ႔အခါ ခ်စ္ၾကည့္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ ၾကိဳးစားၾကည့္တယ္။ ဒါေပမယ္႔ သူတို႔က ဘာလို႔ အႏွင္းေလာက္မလွတာတုန္း။
စိတ္ထဲ လိႈင္းတံပိုးေတြ ထတဲ႔အခါ မလို ဆီးျပီးႏွစ္သိမ္႔ေပးမည့္ သဲေသာင္ႏုႏုမ်ဳိးကို ကၽြန္ေတာ္အခုထိ ရွာလို႔မေတြ႔ေတာ႔။ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ အခ်စ္နဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ အျမင္ေတြ ကြယ္ေနျပီကိုး။
ေလာကဆိုတာ အက်ယ္ၾကီးတဲ႔။ မႏုႆတၱဘာဝ ဒုလႅဘဆိုေပမယ္႔ ဒြိယံဒိြယံ တြဲစရာ ဆန္႔က်င္ဘက္ လိင္ေတြ ကၽြန္ေတာ္႔ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အမ်ားသား။ သူတို႔ကို ကၽြန္ေတာ္ ဘာလို႔ အႏွင္းေလာက္ လွတယ္ မထင္မိတာလဲ။ ဘာလုိ႔ မ ေလာက္ ႏွစ္သိမ္႔တတ္လိမ္႔မယ္ ေတြးလို႔မရတာလဲ။
---
တပည့္က ဆရာ႔ကိုေမးတယ္။ ေဟာဟို သစ္ပင္နဲ႔ ေရျပင္ ဘယ္ဟာက လႈပ္ေနတာတုန္းတဲ႔။ ဆရာက ျပန္ေျဖတယ္။ သစ္ပင္က လႈပ္တာလည္း မဟုတ္၊ ေရျပင္က လႈပ္တာလည္း မဟုတ္၊ မင္းစိတ္က လႈပ္ေနတာတဲ႔။ ဒါဆို အႏွင္းေလာက္မလွတာလည္း မျဖစ္ႏိုင္၊ မ ေလာက္ ႏွစ္သိမ္႔မႈမေပးတတ္တာလည္း မျဖစ္ႏုိင္။ ကၽြန္ေတာ္႔ အခ်စ္နဲ႔ပတ္သတ္တဲ႔ အျမင္က ဝါးေနတာပဲ ျဖစ္ေပမည္။
ကၽြန္ေတာ္ အႏွင္းကို ႏွစ္သက္စြာ ခ်စ္ခဲ႔သလို၊ ကၽြန္ေတာ္ မ ကို တပ္မက္စြာ ခ်စ္ခဲ႔ပါသည္။ အခ်စ္သည္ ကၽြန္ေတာ္႔ႏွလံုးသားကို ခပ္ျပင္းျပင္းလႈပ္ေစခဲ႔သည္။ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ ရည္းစားႏွစ္ေယာက္ ရွိခဲ႔ဖူးပါသည္။
သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ထဲက ဘယ္သူ႔ကို ပိုခ်စ္လဲလို႔သိခ်င္တဲ႔အခါ ခင္ဗ်ား ဘယ္မ်က္လံုးနဲ႔ ညာမ်က္လံုး ဘယ္တစ္ခုက ပိုသန္တုန္းစဥ္းစားျပီးမွ ကၽြန္ေတာ္႔ဆီလာပါ။ ဘယ္သူ႔ကို အဆံုးရံႈးခံႏိုင္တုန္းလို႔ ေမးခ်င္တဲ႔အခါ ခင္ဗ်ားကိုယ္က မလိုခ်င္ေတာ႔တဲ႔ မ်က္လံုးတစ္လံုးနဲ႔အတူ ကၽြန္ေတာ္႔ကို လာေမးပါ။ အခု ကၽြန္ေတာ္ဟာ အခ်စ္မ်က္မျမင္တစ္ေယာက္ပါ။
ေအာင္မ်ဳိးသူလြင္
၀၆/၀၅/၂၀၁၅
ဗုဒၶဟူး
No comments:
Post a Comment