ဗိုက္နာလို႔ ေဆးခန္းသြားျပေတာ႔ ဆရာဝန္က အာထြာေဆာင္း ရိုက္ရမယ္တဲ႔။ သူရိုက္ခိုင္းတဲ႔ ေဆးခန္းကိုဖုန္းဆက္ျပီး ၾကိဳတင္စာရင္းသြင္းထားလိုက္သည္။ ေဆးခန္းက ႏွစ္နာရီအတြင္း ေရႏွစ္လီတာကုန္ေအာင္ေသာက္၊ ရူးရူးလံုးဝမေပါက္ဘဲ ညေနသံုးနာရီခြဲ အမီ လာခဲ႔ပါတဲ႔။ ကိုယ္လည္း ပထမဆံုးရိုက္ရမယ္႔လူဆိုေတာ႔ ေနာက္မက်ေအာင္ ေျပးရတာေပါ႔။
ဆးခန္းေရာက္ေတာ႔ ဝန္ထမ္းေလးေတြ တန္းေမးတာက ေရေသာက္ခဲ႔လား အစ္ကို။ ဆီးတင္းရဲ႕လား အစ္ကိုတဲ႔။ တင္းပါတယ္ေပါ႔။ ဒါနဲ႔ကို သူတို႔က ထပ္ေသာက္ခိုင္းလို႔ ေသာက္လိုက္ရေသးတာ။ ေဘးနားက ကိုယ္လို အာထြာေဆာင္း ရိုက္မယ္႔ ကိုယ္ဝန္သည္ကိုလည္း ေကာင္မေလးမ်ားက ေရေသာက္ဖို႔ေျပာေနသည္။ ဆီးအိမ္တင္းမွ သားအိမ္ကို ေကာင္းေကာင္းျမင္ရမယ္ဆိုလား။
"ညီမေရ၊ ေရေသာက္ခုိင္းတာက ဆီးအိမ္တင္းျပီး သားအိမ္ကို ျမင္ရေအာင္ဆိုေတာ႔ကာေလ အဲဒါ အကိုက ဗိုက္နာလို႔လာရိုက္တာဆိုေတာ႔၊ ဆီးအိမ္မတင္းလည္းရတယ္မို႔လားဟင္၊ အကို အခုအေပါ႔ေလး နည္းနည္းစြန္႔ခ်င္လို႔ပါ"
"အယ္ ဘယ္ရမလဲ၊ ဆရာမက ခဏေနလာေတာ႔မွာ၊ သူလာလို႔ အကို႔ဆီးအိမ္တင္းမေနရင္ ရိုက္လို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး၊ ခဏေအာင္႔ထားဦး"
"ဟိုေလ နည္းနည္းေလးေတာင္မွမရဘူးလားဟင္"
"မရဘူး၊ မရဘူး အခန္းထဲေရာက္မွ အဆင္မေျပရင္ က်မတို႔အဆူခံရေအာင္ မလုပ္ပါနဲ႔။ ခဏေနရင္ ဆရာမလာေတာ႔မွာပါ၊ ေအာင္႔ထား"
ေအာင္႔ထားဆိုေတာ႔လည္း ေအာင္႔လိုက္ရတာပ။နည္းနည္းေတာ႔ ေနရခက္တာေပါ႔။ ဒါေတာင္ သင္းေလးေတြက လမ္းေလးပါေလ်ာက္ထားပါဦး ဆိုလာေသးတာ။ သိပ္ဆီးသြားခ်င္ေနတဲ႔ အခ်ိန္ လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔ခက္တာ သင္းတို႔ေလးေတြ မသိေလေရာ႔သလား။ ခက္ပါဘိ။ ဆရာမဆိုသဟာကလည္း ေလးနာရီထိုးလည္းမလာ၊ ေလးနာရီခြဲလည္း မျမင္ဆိုေတာ႔ နည္းနည္းေစာဒကတက္ၾကည့္မိသည္။
"ဆရာမက မလာေသးဘူးလားဟင္ ညီမ"
"လာေတာ႔မွာပါ အစ္ကို၊ ဒီေန႔ ဆရာမနည္းနည္း ေနာက္က်ေနတာပါ"
ေအာင္မေလး သူ႔နည္းနည္းကလည္း တစ္နာရီေတာင္ ေက်ာ္လာေပါ႔။ လူလည္း ၾကက္သီးေမြးညင္းေတြပါထလို႔။ ဒုကၡေရာက္ပံုမ်ားေျပာပါတယ္။ ခဏေနေတာ႔ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ေရးၾကီးသုတ္ျပာဝင္လာသည္။ ဆရာမလာျပီဆိုပဲ။
"အစ္ကို အထဲက ကုတင္ေပၚကေန အိပ္ေစာင္႔ေပးပါေနာ္"
ေျပာေျပာဆိုဆို ဇိုးကနဲ႔ ဇတ္ကနဲ႔ လူကို အခန္းထဲ ဇြတ္ထိုးသြင္းေတာ႔ ကိုယ္လည္း ဒေရာေသာပါး ကုတင္ေပၚ ေရာက္ရေတာ႔တာေပါ႔။ အကၤ်ီေလး အေပၚလွန္ထားေပးပါ ဆိုကာ ကေလးမတစ္ေယာက္က အကၤ်ီကို လွန္သည္၊ ပုဆိုးေလးနည္းနည္း ေလွ်ာ႔ထားေပးပါဆိုကာ အျခားတစ္ေယာက္က ပုဆိုးကိုဇတ္ခနဲ႔ ခ်က္ေအာက္နားထိ ဆြဲခ်လိုက္သည္။ သူတို႔ေတြ အလွ်င္လိုလို႔ ကၽြမ္းက်င္ျပေနတာက ကိစၥမရွိ။ ကိုယ္ေတြ လူပ်ဳိေပါက္ဘဝတုန္းက ဝမ္းအိုဝမ္း ဆံပင္ေပါက္ေဆးနဲ႔ အခ်ဳိရည္ဗူးကို မွားေသာက္ထားမိတာဆိုေတာ ဗိုက္မွာလာသန္ေနတဲ႔ ဆံပင္ေတြကို သူတို႔ေတြျမင္သြားမွာေတာ႔ ရွက္မိတာေပါ႔လို႔။ လူလည္း မဲခနဲ႔၊ ရဲခနဲ႔ ျဖစ္သြားတယ္။ မ်က္ႏွာေျပာပါတယ္။ အဲသည္လို ကုတင္ေပၚမွာ ဖားေပါင္စင္းၾကီး ပက္လက္လွန္ထားသလို ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ေရွ႕ ခ်က္ေဖာ္ရင္း ကြမ္းတစ္ယာညက္ေလာက္ အသံုးေတာ္ခံျပီးတဲ႔ေနာက္ အခန္းထဲဝင္လာတဲ႔ ဆရာမမ်က္ႏွာ ျမင္ရတာေလာက္ ေပ်ာ္မိတာမ်ဳိး ဘဝတစ္ေလွ်ာက္ မမွတ္မိ။ ဒါျပီးရင္ အေပါ႔သြားခြင္႔ရျပီေလ။ ေအာင္ျမတ္ေလးေလး အႏၲရာယ္ လြယ္ထားရတာ တယ္ခက္တာကိုးဗ်။ ဗိုက္ကို ဟိုေဆးသည္ေဆးေလးသုတ္ေနတုန္း ျဗန္းဆို ခ်မ္းခ်မ္းသီခ်င္းက ထျမည္ပါေရာ။ ဆရာမလည္း ဖုန္းအျပားၾကီးထုတ္တဲ႔ျပီး
"ေအး သားငယ္ေလးေျပာ"
"ပါပီေလး ဘာမွ မစားဘူးဟုတ္လား" ဆိုျပီး လုပ္ေနလိုက္တာက ဆယ္မိနစ္ေလာက္။ သူ႔ပါပီေလး မစားခ်င္လို႔ ဘာမွမစားႏုိင္တာ ဘယ္လိုခံစားရရွာမယ္ မသိ၊ ကိုယ္႔မွာ ေပါက္ခ်င္လွ်က္ႏွင္႔ မေပါက္ရတဲ႔ ဘဝ အခံရခက္လွသည္။ တစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ၾကီးေတာင္ဆိုေတာ႔လည္း ေတြးၾကည့္ၾကေပါ႔ေလ။ ၾကက္သီးေတြေတာင္ ထပါတယ္ဆို။
ကိစၥ ဝိစၥေတြျပီးလို႔ ကိုယ္႔ပုဆိုး အကၤ်ီေလး နံရံဘက္လွည့္ ျပင္ဝတ္ေနတုန္း ေဘာလီဂ်ိတ္ေလး ျဖဳတ္လိုက္ပါေနာ္ဆိုေတာ႔ ဟဲ႔ ေသာက္ပလုတ္တုတ္၊ ကိုယ႔္ေနာက္က ရိုက္မယ္႔ ကိုယ္ဝန္သည္ကိုေတာင္ သြင္းလာၾကပါ ပေကာလားဟ။ အလုိက္ကန္းဆိုးမသိ ပုဆိုးကို အခန္းထဲတင္ျပင္ဝတ္မိတဲ႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို အျပစ္တင္ရင္း ခပ္ရို႕ရို႕ေလး အျပင္ထြက္ရေတာ႔တာေပါ႔။ မရို႕လို႔လည္း မရဘူးဗ်။ ကိစၥက ထိပ္ဝေတာင္ ေရာက္ေနမွကိုး။
အိမ္သာသြားမယ္ရယ္လို႔ ေငြရွင္းေကာင္တာနားကိုအျဖတ္ အမွတ္တမဲ႔နဲ႔ ျမင္လိုက္မိတဲ႔ နံရံကပ္ စာတမ္းေလးက " Customer is God" ဆိုပဲ။ ကိုယ္လည္း
အဲသည္နားတင္ အဲသည္ဟာဖတ္ျပီး ရယ္လိုက္မိတာ ရူးရူးေတြေတာင္ ထြက္က်ကုန္ပါေရာလား။
"God" ကုိ ပုဆိုးအပိုေလးမ်ားပါရင္ ေပးလွည့္ၾကပါလား အေဆြတုိ႔ရယ္။
ေအာင္မ်ဳိးသူလြင္
၂၇/၁၂/၂၀၁၄
စေန
၀၈:၃၆
